Erawan en Olifanten in Kanchanaburi

De tweede dag in Kanchanaburi was er een om nooit te vergeten. We zijn vandaag om half 8 opgestaan om een dagtocht te maken die om 8 uur begon. We hadden gisterenavond al koekjes en water gekocht dus we konden meteen de bus instappen die ons als eerste naar de Erawan watervallen bracht. Het is ongeveer een uur rijden voor je bij het Erawan National Park bent. Het park is eigenlijk een enorme jungle die bestaat uit een wandelroute naar de zeven lagen van de waterval. Ik waterval twee, drie en vier mocht je zwemmen, de rest niet. Wij wilden heel graag de gehele wandeling afleggen en zijn dus de volledige 1500 meter omhoog geklommen. Het betreft hier niet simpele trappen en bruggetjes, maar stenen paden met rotsen waar je op moest klimmen, door water er over boomwortels. Het was een echte jungle met klimmen en klauteren. Zelfs de weg naar beneden was niet te doen, maar wel echt geweldig. Toen we binnen kwamen begon het al goed, we zagen meteen een schorpioen naast het pad lopen. Schijnen gelukkig zeldzaam te zijn, zo zeldzaam dat we er zo'n kwartier na die uitspraak weer één zagen. Elke waterval was weer prachtig, het was echt net een sprookje. Na de derde verdieping moest je je flesjes water laten nummeren en borg betalen zodat het park niet bedolven wordt onder het afval. Ook voedsel moet ingeleverd worden, mede om dezelfde reden als de waterflessen maar ook omdat er vanaf laag drie apen in de bomen zitten. Het klimmen was echt leuk om te doen en heb echt totaal geen rugpijn gehad dus daar was ik super blij om. Bij elke laag was het uitzicht weer mooier en de waterval hoger en groter. Veel mensen haakten af en gingen weer terug, zeker omdat je over rotsen in het water moest springen en door een beekje heen moest om bij verdieping zes te komen. Verdieping zes was wat ons betreft de minste, veel moeite doen om er te komen (dat was die met het beekje) en niet bijzonder. Toen we het zwaarste stuk getrotseerd hadden waren we eindelijk bij verdieping zeven en wauw, wat was dat het waard. Het leek echt op een stukje hemel, helder blauw water in beekjes en vlinders en een geweldig uitzicht. We hadden echter nog weinig tijd dus zijn we zo snel mogelijk naar beneden gegaan (wat ook nog moeilijk was zoals eerder gezegd dus echt snel was het niet) en zijn we bij verdieping twee gestopt om de waterval in te gaan. Het was inmiddels heel erg druk geworden omdat de Thai de Erawan gebruiken zoals wij het zwembad dus het was lastig een plekje te vinden om even af te koelen. Met nog natte kleding zijn we naar het restaurantje gerend waar we onze lunch kregen die bij de tocht zat, inclusief flesje water. We zijn in het busje gestapt en jeff en ik en een ander stel moesten eerder uitstappen omdat wij de olifanten tocht hadden gekozen in plaats van de Hellfire Pass. Toen we aankwamen bij het Olifanten kamp hebben we de olifanten gevoerd met banaantjes (20 baht) en gezien hoe ze natgespoten werden. Daarna was het tijd om op de olifanten te gaan, maar dat wilden we helemaal niet omdat we dat zielig vonden. Het was toch echt de bedoeling dat we mee zouden gaan en zijn dus erop gegaan. Deze excursie was echt één keer en nooit meer voor ons, want hoewel de olifanten veel tijd in de schaduw staan en ondertussen lekker kunnen eten (weer mandje bananen gekocht, 20 baht) is het natuurlijk verschrikkelijk dat die lieve dieren de hele dag met mensen op hun rug zitten. De knullen die de olifanten 'besturen' hebben stokken met een punt erop waar ze ze mee aansporen en al snel was ik in tranen omdat ik zo graag die olifant met rust wilde laten, net als jeff. We waren gelukkig snel weer terug en we hebben nog een mandje bananen gekocht (weer 20 baht) en een foto die van ons gemaakt was (weer 100 baht). Toen moesten we ook nog een fooi geven aan de 'bestuurder' maar dat hebben we na de extra kosten maar achterwege gelaten, dat gaven we liever in de vorm van bananen aan de olifanten, die immers het echte werk deden. We zijn daarna op een bamboe vlot over de rivier gevaren. We waren met een groep Belgische meiden op het vlot dus dat was erg gezellig. Je kon zwemmen maar wij hebben het maar gewoon droog gehouden. Toen we terug waren bracht de minibus ons naar de trein, die over de dodenspoorlijn rijdt. Na een hoop onzin met prijzen voor ijsjes die nog hoger zijn dan in Nederland hebben we maar besloten niks te halen en zijn op de trein gestapt. Een half uur later bereikten we onze halte en zijn met de minibus naar de River Kwai Bridge gebracht. Was gelukkig niet zo ver meer en we hadden daar maar een kwartier want het was inmiddels kwart voor 6. Om 6 uur stonden we keurig in het hotel, toch een lange dag van 10 uur achter de rug. We hebben onze was opgehaald, viel een beetje tegen: paar shirtjes en een broeken voor 70 baht terwijl het 20 baht per kilo was, maar nog steeds een prima prijs 1,75 voor een tas vol schone kleren. Straks gaan we even opfrissen en dan uiteten en naar de Night Market. Ook gaan we proberen een kaartje voor de nachttrein te regelen. Het was een geweldige dag vandaag, we hebben er echt super van genoten: 1000 baht per persoon was het zeker waard. Tot morgen!