Barcelona, de stad waar we niet in zijn geweest

Op 2 juni gingen we eindelijk. Net mijn examens, gala en werkdagen achter de rug en meteen naar het vliegveld. Om 3 uur 's ochtends ging de wekker: time to go. Mijn vader en ik hebben eerst mijn oma op gehaald en zijn daarna doorgereden naar Rotterdam Airport, waar het grondpersoneel lekker lang op zich liet wachten. Eenmaal ingecheckt ging het allemaal vrij snel en voor we het wisten werden we, na mijn omslachtige pogingen om een prijs af te spreken met de taxi chauffeur, op de Plz Catalunya uit de taxi gezet. We konden pas vanaf 12:00 inchecken en aangezien we zo vroeg vlogen hadden we nog wel een paar uurtjes te doden. We besloten ze te slijten onder het genot van mijn oma's favoriet: Starbucks.
Toen we aankwamen bij de boot waren we vrij snel ingecheckt waarbij we een pasje kregen dat onze creditcard, identiteitsbewijs en kamersleutel moest voorstellen.
Helemaal overdonderd door het grote schip begonnen we met wat ronddwalen tot we bij een enorm restaurant kwamen waar we koffie hebben gedronken en een gebakje hebben gegeten. Onze hut met balkon was prima, zij het dat mijn oma hem wat krap vond. De eerste avond waren we vrij moe maar dat kon ons er niet van weerhouden eerst te azen op een diamanten ring die te winnen viel bij de shops en daarna naar de show te gaan van de Blue Man Group, wat zo verschrikkelijk was dat ik drie keer in slaap ben gevallen en mijn oma maar gewoon weg is gelopen in de veronderstelling dat ik er wel achter aan kwam. Ze had groot gelijk.
Eenmaal in bed waren we uitgeput, en maakten ons op voor een lange dag op zee.